W okolicach Prusic leży kamień z odciskiem ludzkiej stopy. Według legendy, św. Jadwiga wybrała się pewnego dnia boso na pielgrzymkę z Trzebnicy do Prusic. Droga, którą szła księża, była kamienista, przez co bardzo bolały ją stopy. Po jakimś czasie, ból i rany były nie do zniesienia i św. Jadwiga rozpłakała się.

Gdy księżna zaczęła szlochać, stał się cud. Kamienie w pewnym momencie stały się miękkie jak mech. Najdziwniejszym zjawiskiem było to, że kamienie, które już ominęła były twarde. Na jednym z większych kamieni został odcisk stóp księżnej. Kamień ten zaczęto obdarzać czcią, a nikt przechodzący obok niego, nie odważył się go dotknąć.

Zobacz też: Legendy o Prusicach. Legenda o zaginionym grodzie, rycerzu i błędnym ogniku

Pewnego razu, gdy pole stało się własnością jednego z gospodarzy, te postanowił usunąć kamień. Nie był w stanie zrobić tego sam, więc wynajął do tego kilka osób, które rozbił kamień następnego dnia. Mężczyźni chcieli rozprawić się z głazem kilofami i młotami. Gdy jeden z nich uniósł narzędzie, by uderzyć w skałę, nagle z oddali dobiegł przeraźliwy krzyk i pojawiła się biegnąca w ich kierunku postać. Głos krzyknął “zostawcie ten kamień! Gospodarz nie żyje!”

Okazało się, że gospodarza spotkała zemsta za to co chciał uczynić. Kamień z odciskiem stopy został uratowany przez niebiosa.

Powyższa legenda uczy nas szacunku do rzeczy świętych i ostrzega aby nie naruszać ich.

Zobacz też: Legendy o Prusicach: Legenda o Świątyni pogańskiej